Domien Verschuuren Ouders:- Toen Verschuuren nog een kind was, begon hij zijn carrière bij de radio met het produceren van shows voor zijn gezin in de slaapkamer van het huis dat hij deelde met zijn gezin. Dit was het begin van zijn lange en succesvolle carrière.
Tijdens het programma was hij werkzaam bij de regionale omroep Goirle, waar hij verantwoordelijk was voor de montage van het kindergedeelte van de show Hatjewat. Toen Verschuuren in de eerste klas zat, had hij gewoon niet genoeg tijd om verder te gaan, dus hij moest opgeven.
Het was Verschuuren die op het idee kwam om met een internetradiostation te beginnen. Zijn werk is te zien geweest op verschillende radiostations, waaronder Now FM, WebJam Radio, Sundance Radio, HotShot Radio en ActionRadio.nl.
In de zomer van 2012 nam hij de beslissing om zich aan te melden voor de uitzending van zijn eigen show op het radiostation in Eindhoven, bekend als Radio E-FM. In hetzelfde jaar debuteerde Verschuuren een show voor Actionradio die later werd uitgezonden op een radiostation dat online toegankelijk was.
De maand april vond hem op die locatie. Kort daarna kreeg Verschuuren zijn eigen wekelijkse nachtprogramma op Radio E-FM, dat later veranderde in een wekelijks programma dat op zaterdagmiddag werd uitgezonden.
Eind januari kwam hij tot de conclusie dat hij beter kon stoppen met Radio E-FM. Daarna stapte Verschuuren over naar grotere en betere dingen terwijl hij doorging met het produceren van de succesvolle podcast Koelcast.Tot begin januari update hij deze show elke week met gloednieuwe afleveringen. Daarna hervatte Verschuuren zijn carrière in de internetradio, dit keer bij KX Radio, waar hij eerder had gewerkt.
Door en Door Domien was een programmanaam die hij eerder had gebruikt toen hij voor Radio E-FM werkte, en hij bleef die gebruiken terwijl hij zijn show op deze locomotief voortzette. Door en Door Dominien was een Nederlandse uitdrukking die “deur in, deur uit” betekent.voorzien tot april.
“Mijn moeder geeft constant aan wanneer het te veel wordt, maar ze wil wel dat ons geluk echt ons plezier wordt”, vult Verschuuren aan. “Mijn moeder wil altijd dat ons geluk ons plezier wordt.” “Ze wil niets anders dan dat ons geluk het ding is dat ons gelukkig maakt.”
“Het maakt me niet uit als ik er niet elke dag kan zijn”, voegde ze eraan toe. “Maar er zijn momenten dat ik me af moet vragen: ‘Wat kan ik nog meer doen om aan dat geluk bij te dragen?'” “Zoveel tijd”, vervolgt de radio-dj. “Zo veel tijd.”
Bovendien werd Verschuuren door Tol’s openhartige en open dialoog overmand door emoties. Na hun pensionering zouden ze eindelijk wat tijd voor zichzelf hebben.En toen, op dag twee, gebeurde het, en daarna was het leven een tijd echt oneerlijk”, schreeuwt hij met veel energie en enthousiasme. vraagt Tol. De zorgzame reactie die Verschuuren teruggeeft is: “Ik hoop het .
“Ik hoop echt dat ze iets hebben gevonden dat een glimlach op hun gezicht zal toveren.” Hij bezit een omvangrijke bibliotheek die bijna volledig is gevuld met kunstwerken. Mijn vader heeft het grootste deel van zijn leven in musea gewerkt. Er zijn van die dagen dat hij met zijn voeten omhoog trapt, de krant van voor naar achter leest en eindigt met de redactionele pagina.
Bij andere gelegenheden bied ik hem een boek aan, maar ik zie nooit bewijs dat hij het daadwerkelijk heeft gelezen. Tien jaar geleden, op de eerste dag van zijn pensionering, kreeg mijn vader een beroerte, een volkomen onverwachte wending in zijn leven die zonder aanwijsbare reden plaatsvond.
Hierdoor was hij aan één kant gehandicapt en als gevolg daarvan veranderde zijn hele leven.Niet alleen ervaart hij ernstige fysieke gevolgen, maar hij kampt ook met mentale bijwerkingen, zoals een kortere aandachtsspanne. Dit komt door het feit dat hij zijn medicatie heeft misbruikt.
Het goede nieuws is dat hij nog steeds goede vorderingen maakt met het lezen; alles wat hij nu nodig heeft, is de motivatie om het ook echt te doen. Ik ga de verschrikkelijkheid van de situatie niet verdoezelen; Ik zal niet.
Zelfs als er periodes van voorspoed en tijden van ontbering zijn, streeft mijn vader ernaar om zo vaak als hij kan van de eenvoudigste dingen te genieten.Na enige tijd komen Tol en Verschuuren in een omgeving terecht waar ze een eerlijk gesprek kunnen voeren. Hij verwijst naar de pre-arrival-enquête die elke gast moest invullen.
“Het gaf ook aan dat er momenten zijn waarop je misschien om het geluk van je ouders geeft”, zei Tol. “Het onthult ook dat er periodes zijn waarin je je misschien zorgen maakt over je eigen plezier.” “Eigenlijk elke dag”, reageert Verschuuren.Onvoorspelbaar stierf zijn vader aan het einde van een beroerte. Op het moment dat we hem ontmoeten, geniet hij op dat moment net een paar dagen van zijn pensioen.
Sindsdien staat alles in het leven van mijn ouders en daardoor ook in het leven van mijn zus en mij op zijn kop”, vertelt Schuuren.ng in ons leven om op zijn kop te worden gezet.” Zijn moeder nam de meeste verplichtingen op zich die gepaard gingen met de zorg voor haar zoon.
Ze vermijdt zoveel mogelijk contact met de jongeren. “Mijn moeder zorgt voor hem en ze doet geweldig werk. Ik ben echt trots op haar”, zegt Verschuuren, “en op hem”, voegt hij eraan toe. “Mijn moeder is zijn verzorger en ze doet geweldig werk.”Verschuuren zegt: “Mijn moeder is ook best wel trots op mij”, en dat meent ze. Zijn moeder heeft de keuze gemaakt om haar kinderen niet al te veel te laten betrekken bij de zorgtaken van het gezin.
Hierdoor heb ik niet meer direct last van de stress die binnen mijn gezin heerst als gevolg van het feit dat ik niet meer bij mijn ouders thuis woon. Aan de andere kant heb ik mezelf gezworen dat ik er voor hem zou zijn zoveel als menselijkerwijs mogelijk was en mijn hulp aan hem zou aanbieden op elke manier die ik kon. Op Vaderdag kon men bijvoorbeeld dankbaarheid tonen door de vader een klein blijk van waardering te geven, zoals een boek.