Hans Dulfer Leeftijd:- Hans Dulfer in Amsterdam en omstreken Naast zijn rollen als saxofonist, bestuurslid van het Bimhuis, schrijver van de Muziekkrant OOR en radiopresentator speelt hij ook gitaar.De plaat waarop hij samenwerkte met saxofonist Frank Wright en getiteld El Saxofón draagt die naam.

Het heeft een vrij hoge populariteit in Japan, wat niet verwonderlijk is gezien het feit dat Hyperbeat in dat land een bestseller-cd voor instrumentale muziek was.Daarnaast heeft Masaaki Yuasa, de regisseur van de Japanse film Mind Game, verklaard dat hij gemotiveerd was om aan het project te werken door de muziek van Hans Dulfer.
Yuasa werd geïnspireerd om aan het project te werken door de muziek van Hans Dulfer.Hans Dulfer is een Nederlandse jazzmuzikant die tenorsaxafoon speelt en bekend staat om zijn werk in het genre. Hans Dulfer werd in de maand mei geboren in Amsterdam, dat in Nederland ligt.
Hij begon zijn professionele carrière toen hij “Big Boy” was en wordt vaak genoemd vanwege het feit dat de naam van zijn album hetzelfde is. Eind jaren zestig richtte hij samen met Herbert Noord een saxofoon/orgelfunkkwartet op, dat enkele jaren actief bleef.
Herbert Noord was de andere oprichter.In de loop van zijn carrière nam hij deel aan gezamenlijke projecten met leden van de punkrockscene en speelde hij een aanzienlijke hoeveelheid crossover-jazz en jazzfusion.
El Saxofón is de naam van een album waar hij samen met saxofonist Frank Wright aan werkte. Wright heeft bijgedragen aan het record. De populariteit van Hyperbeat is veel hoger dan gemiddeld in Japan, waar het de instrumentale cd was die de meeste exemplaren ooit verkocht.Daarnaast vertelde de Japanse filmmaker Masaaki Yuasa in een interview dat hij tijdens het werken aan Mind Game naar de soundtrack van Hans Dulfer luisterde.

Hans Dulfer, de vader van Candy Dulfer, is ook muzikant en hij leerde zijn dochter saxofoon spelen. De cd “Dulfer Dulfer” was een samenwerking tussen Candy en haar vader.Dulfer als autoverkoper Dit boek, Jazz in China, is een verzameling van zijn essays die in het verleden zijn gepubliceerd. In de film Paradiso, die hij regisseerde, hield hij toezicht op de regietaken.
Dit jaar, beginnend in september en doorlopend tot juni, was Dulfer de presentator van een wekelijkse jazzshow die werd uitgezonden op BNR Nieuwsradio. Daarnaast verscheen hij in een cameo op het album Some Love van Soulvation, waar hij samen met zijn dochter Candy speelde. Deze cameo is opgenomen.
In de maand april was hij een pionier in de sector door als eerste zijn muziek op een USB-stick te verspreiden. Hij veroorzaakte nogal wat opschudding in de muziekwereld toen hij in een interview verklaarde dat hij er geen probleem mee had dat fans zijn deuntjes downloaden. Volgens hem zijn de artiesten de enigen die niet profiteren van de verkoop van cd’s; platenmaatschappijen zijn de enigen die dat doen.
Als gevolg hiervan mogen er geen beperkingen worden gesteld aan het downloaden en moet iedereen proberen zoveel mogelijk concerten bij te wonen. Deze controversiële beweringen zijn niet alleen openbaar gemaakt op de opinieweblog van XS4ALL, maar ook in diverse tijdschriften en in een breed scala aan televisieprogramma’s. Dulfer won de Wessel Ilckenprijs in iN.
In de loop van zijn carrière als autoverkoper werd hij geëerd met niet één maar twee GM Car Seller Awards. In datzelfde jaar werd hij onderscheiden met de Bird Award van het North Sea Jazz Festival en werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw.
Hij nam beide jaren deel aan het festival en gaf telkens optredens. In het jazzcafé Alto in Amsterdam trad hij bijna drie decennia lang één keer per week op woensdagavond op.Tegenwoordig kun je hem en zijn band elke woensdagavond zien optreden in The Bulldog Palace op het Leidseplein in Amsterdam.

Sinds de introductie op de Concertzender is hij presentator van een jazzradioprogramma dat eenmaal per week wordt uitgezonden. De Andreaspenning werd hem geschonken in de maand mei, wat toevallig ook zijn geboortemaand is. Hans Dulfer werd in de maand mei geboren in Amsterdam, dat in Nederland ligt.
Hij begon zijn carrière op jonge leeftijd en kreeg de bijnaam “Big Boy” vanwege het feit dat de titel van zijn album hetzelfde is als de bijnaam. In de tweede helft van de jaren zestig richtte hij samen met Herbert Noord, die het Hammond-orgel bespeelde, een viertal op dat saxafoon en orgelfunk speelde.
Deze band heette de Sax en het orgel.In de loop van zijn carrière heeft hij niet alleen veel jazz fusion en crossover jazz uitgevoerd, maar heeft hij ook gewerkt met muzikanten uit het punkrockgenre.Hans Dulfer Saxofonist Amsterdam May is van Nederlandse afkomst en is daar geboren.
Hij heeft het podium gedeeld met een aantal bekende musici, zoals Boy Edgar, Clous van Mechelen, John McLaughlin, Willem Breuker, Jan Akkerman, Herman Brood en Saskia Laroo, onder andereers. De vader van saxofonist Candy Dulfer is muzikant. Haar middelste naam is Dulfer. Coleman Hawkins was een ervaren muzikant die tenorsaxafoon speelde.
Dit is een grote inspiratie voor Dulfer, die zelf saxofoon leerde spelen en al sinds zijn 17e professioneel optreedt als muzikant. Aan het einde van het decennium van de jaren vijftig was Dulfer een onmisbaar lid van de combinatie die Clous van Mechelen leidde.
Later werd hij lid van Heavy Soul Inc., dat ook bestond uit gitarist John McLaughlin, Ritmo Natural, de voorheen in dienst genomen ritmesectie van de band van Max Woiski Jr., Theo Loevendie Consort, en Reflud, een anagram van de woord “Dulfer”.
De Future Groove Express, met al zijn gevaren. Dulfer had in de tweede helft van het decennium van de jaren negentig veel succes in Japan. Vanwege deze prestatie kreeg Dulfer een gouden plaat voor het nummer “Streetbeats”, dat hij eerder had uitgebracht.